Δημήτρης Φατούρος - Οι νέες πραγματικότητες και η συνεχής αναζήτηση

Η αρχιτεκτονική ως συνεχής δημιουργία μορφών ζωής της ανθρώπινης κοινότητας, αναζητεί τις συνέχειες και ασυνέχειες με τις διαδρομές της και αναπτύσσει τις δικές της πρωτοβουλίες μέσα στις συνθήκες της σημερινής νέας πραγματικότητας.
Σε αυτές αναφέρεται η έκθεση και συζητάει τις εκφορές της αρχιτεκτονικής από τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια του ελληνικού τόπου, τη δυναμική της δεκαετίας του ’60 ως ένα ανοιχτό σύστημα και τις επιθετικές παρεμβάσεις της τρέχουσας κυριαρχίας.

Η αρχιτεκτονική, η εικαστική πρόταση, η υπαρξιακή αγωνία του καταφύγιου και η εκπαιδευτική διαδικασία βρίσκονται σε συνεχή διάλογο στο έργο του Δημήτρη Φατούρου όπου ο ποιητικός λόγος του υλικού και της πολλαπλότητας του χώρου είναι ένα συνεχές εγχείρημα.

Από το 1952, που τελείωσε την αρχιτεκτονική στο ΕΜΠ, συμμετέχει συνεχώς στο διεθνή διάλογο για την αρχιτεκτονική και την εκπαίδευση του αρχιτέκτονα, διασταυρώνεται με την τέχνη, την καθημερινή πολιτική και την καθημερινή ζωή και τις συζητήσεις για τις θεμελιώδης υποθέσεις συμβίωσης και ευτυχίας της ανθρώπινης κοινότητας: Μεγάλα και μικρά κτίρια και υπαίθριοι χώροι, κείμενα έκφρασης και διεκδίκησης, προτάσεις για την πόλη, εικαστικές αναφορές, εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες, διεθνείς συμμετοχές, επιμονή στο διάλογο για την πολλαπλότητα της αρχιτεκτονικής και του λόγου της, την αδιάρρηκτη συγκρότηση του ποιητικού και του επιστημονικού κόσμου ως δημιουργική πρόταση της τεχνολογικής έξαρσης.
Όπως αυτή η αναζήτηση, η έκθεση είναι μια πρόταση σε συνεχή επεξεργασία.