αρχέτυπα*

Ο Γιώργος Τριανταφύλλου παράλληλα με την αρχιτεκτονική που υπηρετεί με συνέπεια για πολλά χρόνια, είναι ένας άνθρωπος της τέχνης που την αγαπά και τη γνωρίζει σε όλες της τις μορφές. Γι αυτό έχει συνεργαστεί με εικαστικούς, ανθρώπους του θεάτρου και του κινηματογράφου, καθώς και άλλους καλλιτέχνες ως συνδημιουργός για την πραγματοποίηση αρχιτεκτονικών και καλλιτεχνικών επεμβάσεων. Στην έκθεση αυτή χρησιμοποιεί τη φωτογραφία, που από χρόνια αποτελεί μια διέξοδο στην ασφυκτική καθημερινότητα της δουλειάς του, για να διατυπώσει μία διαμαρτυρία.

Ο Γιώργος Τριανταφύλλου αγανακτισμένος από τον κατακλυσμό που μας επέβαλε μια λεγόμενη σύγχρονη αρχιτεκτονική, επιθετικών και αδιάφορων κτιρίων, που μεταβάλουν τον άνθρωπο σε άψυχο αντικείμενο, θεωρεί αυτή την έκθεση μια διαμαρτυρία και προτείνει μέσω αυτών των μικρών κτισμάτων μια άλλη αρχιτεκτονική με ανθρώπινη διάσταση, που θα μπορούσε να μην έχει να λογοδοτήσει ούτε σε νόμους και γραφειοκρατίες, ούτε σε οικονομικά συμφέροντα. Απώτερος στόχος είναι να υποδείξει τρόπους ώστε να επιτελεστεί η αναβάθμιση του φυσικού και του δομημένου περιβάλλοντος που τόσο υποφέρει στην Ελλάδα.

Η έκθεση συγκροτείται από 180 φωτογραφίες που αποτυπώνουν καλύβες και μαντριά, διάσπαρτα στο ελληνικό τοπίο. Οι κατασκευές αυτές, δείγματα μιας ανεξερεύνητης, ανώνυμης και αληθινής αρχιτεκτονικής, λειτουργούν ως αρχέτυπα, με αναφορές στους προϊστορικούς χρόνους. Παράλληλα, συσχετίζονται με έργα της σύγχρονης Τέχνης και Αρχιτεκτονικής, καταγράφοντας μια υπόγεια διαδρομή ευαισθητοποιημένων δημιουργών που αναζητούν την αλήθεια στο έργο τους. Η έκθεση πλαισιώνεται από 12 βιντεοπροβολές που προτείνουν δρόμους, ώστε οι αξίες αυτών των αρχετύπων να συνδυαστούν με τις κατακτήσεις της σύγχρονης τεχνολογίας και να συμβάλουν στην αισθητική αναβάθμιση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος.
Παράλληλα προβάλουν μια έντονα αναπτυσσόμενη τάση, που έχει εμφανιστεί τα τελευταία χρόνια σε ολόκληρο τον κόσμο, η οποία αντιπαρατίθεται στα τεράστιας κλίμακας συγκροτήματα κατοικιών. Μία τάση, ίσως μια αντίσταση, που εκφράζεται με τον ευαίσθητο σχεδιασμό και την αυξανόμενη παραγωγή σύγχρονων μικρών ποιητικών καταλυμάτων, που φαίνεται ότι έρχονται να καλύψουν ανάγκες νέων ανθρώπων. Αυτών που δεν μπορούν και ίσως δεν θέλουν να ονειρευτούν τη ζωή τους να στεγάζεται σε απρόσωπα συγκροτήματα ή πολυτελείς επαύλεις, αλλά επιθυμούν να ζήσουν σε χώρους με ανθρώπινη κλίμακα, κοντά στη φύση, που είναι κατασκευασμένοι με οικολογικά υλικά, ενσωματώνουν όλα τα επιτεύγματα της σύγχρονης τεχνολογίας και αξιοποιούν την πράσινη ενέργεια.