ΠΡΟΒΟΛΕΣ | ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ Ε.Ι.Α.

Oscar Niemeyer - A Vida É Um Sopro

Η ζωή είναι μια ανάσα

  •  

  •  

  •  

  •  

17.02.201312:00Μουσείο Μπενάκη - Κτίριο οδού Πειραιώς

Μπορούμε άραγε να διηγηθούμε την ιστορία ενός λαού μέσα από την αρχιτεκτονική του; Λένε πως η πιο σημαντική όψη των κτηρίων βρίσκεται σε ό,τι μας παραπέμπει στις κοινωνίες που τα έκτισαν. Σύμφωνα με αυτό το επιχείρημα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η αρχιτεκτονική του Οσκάρ Νιεμάγιερ και άλλων αρχιτεκτόνων της γενιάς του είναι σίγουρα ό,τι καλύτερο παρήγαγε η Βραζιλία. Μια αρχιτεκτονική με ψυχή, εμπνευσμένη από τη γεωγραφία της χώρας, που κατέληξε να επηρεάσει αρχιτέκτονες σε όλον τον κόσμο.

Η ταινία, χωρίς να ισχυρίζεται ότι καινοτομεί, προσπαθεί να ακολουθήσει τις ξεκάθαρες γραμμές και τις ποιητικές φόρμες του Νιεμάγιερ για να (ανα)κατασκευάσει την ιστορία της μεγαλύτερης προσωπικότητας της μοντέρνας βραζιλιάνικης αρχιτεκτονικής. Μια ιστορία αλληλένδετη με τις μεταμορφώσεις της χώρας στον τελευταίο αιώνα. Άραγε, ποιος άλλος αρχιτέκτονας μπορεί να πει ότι σχεδίασε μια πόλη, την Μπραζίλια, η οποία μάλιστα το 2010 γιόρτασε τα πεντηκοστά της γενέθλια; Και όχι μόνο. Άφησε την υπογραφή του σε πολλά σημεία του πλανήτη. Σε πάμπολλες πόλεις στη Βραζιλία, στη Νέα Υόρκη, [έδρα των Ηνωμένων Εθνών] και σε όλον τον κόσμο. Άθεος και κομμουνιστής, έχτισε πολλές εκκλησίες.

Στο ενενηντάλεπτο ντοκιμαντέρ, παρακολουθούμε έναν απλό Νιεμάγιερ να διηγείται πώς συνέλαβε τα βασικά του σχέδια, πώς συνδύασε την αισθητική με τη λειτουργικότητα, πώς ήθελε να κατασκευάζει χώρους που να πλησιάζουν τον άνθρωπο. Μας δείχνει πώς έφερε την επανάσταση στη Μοντέρνα Αρχιτεκτονική, εισάγοντας τις καμπύλες γραμμές, εξερευνώντας νέες δυνατότητες για τη χρήση του μπετόν αρμέ. Μιλάει επίσης για τη ζωή του, την επιθυμία του για μια πιο δίκαιη κοινωνία, και αναγνωρίζει ότι, παρά το εύθραυστο της ανθρώπινης ύπαρξης, το όνειρο είναι σημαντικό για τη ζωή. Αναφέρεται επίσης και στους μεταφυσικούς του προβληματισμούς, όπως η ασημαντότητα του Ανθρώπου απέναντι στο Σύμπαν.

Η ταινία γυρίστηκε σε ψηφιακό βίντεο 16mm, στη Βραζιλία, την Αλγερία, τη Γαλλία, την Ιταλία, τις ΗΠΑ, την Ουρουγουάη, την Αγγλία και την Πορτογαλία. Περιέχει σπάνιες και ανέκδοτες εικόνες αρχείου. Μιλούν επίσης πολλές προσωπικότητες όπως οι συγγραφείς Ζοζέ Σαραμάγκο, Εντουάρντο Γκαλεάνο, Κάρλος Εϊτόρ Κονύ, ο ποιητής Φερρέιρα Γκουλλάρ, ο ιστορικός Έρικ Χόμπσμπάουν, ο σκηνοθέτης Νέλσον Περέιρα ντος Σάντος, ο πρώην πρόεδρος της Πορτογαλίας Μάριο Σοάρες και ο συνθέτης Σίκο Μπουάρκε.
Ο Οσκάρ είναι ένας άνθρωπος απλός και αιώνιος.

Ντοκιμαντέρ Βραζιλία 2003 132' έγχρωμo

Σκηνοθεσία Fabiano Maciel, Σενάριο Fabiano Maciel, Φωτογραφία Jacques Cheuiche,
Marco Oliveira, Μοντάζ Jordana Berg, Joana Collier, Nina Galanternick, Μουσική Berna Ceppas, João Donato, Kamal Kassin, Felipe Poli
Παραγωγή Sérgio Alexandre, Martins Celeste

Επιμέλεια Ελληνικής μετάφρασης Γιάννης Παπαδάκης, Υποτιτλισμός projectitling