-scape Adaptors

Πιστεύουμε ότι οι αρχιτέκτονες είναι μεταγραφείς περικειμένων.
Όπως ο μεταφραστής, ο αρχιτέκτονας επιλέγει το περι-κείμενο για μετάφραση και το φροντίζει, διαπορθμεύοντάς το στη δική του σύγχρονη συνθήκη σε άλλη μορφή, μέσω της εφεύρεσης μιας γλώσσας που, όπως γράφει ο Edouard Glissant, πρέπει να είναι αναγκαία και κοινή σε δύο διαφορετικές γλώσσες ή σε δύο διαφορετικούς χρόνους (τον υπάρχοντα και τον νέο) αλλά εξίσου απρόβλεπτη σε σχέση και με τους δύο.
Ονομάσαμε το έργο μας TranslationArchitectureTM.
Δουλεύοντας, την ίδια στιγμή, ενάντια τόσο στη μίμηση του παρελθόντος όσο και στις τάσεις της μόδας, η TranslationArchitectureTM παράγει μια μορφή που είναι ζωτική και σύγχρονη, χωρίς να αποποιείται τη συνέχεια με το παρελθόν.
Χρησιμοποιούμε τον όρο χωρική μετάφραση (traduzione territoriale) για να ορίσουμε εκείνες τις δράσεις που είναι απαραίτητες για να εξισορροπηθεί με τον ίδιο τρόπο η διατήρηση του ιδιότυπου, της κουλτούρας και της ταυτότητας του τόπου με τις αναγκαίες παρεμβάσεις που πρέπει να υιοθετηθούν στο μωσαϊκό του τοπίου για να το συνοδεύσουν στη σύγχρονη συνθήκη.
Με όρους μεθοδολογικής προσέγγισης, μια ανάλυση οικολογική και πολιτισμική αποτελεί το παλίμψηστο του σχεδίου. Η ιδιαιτερότητα του πλαισίου, η ιστορία του, ως διαστρωμάτωση των δράσεων του ανθρώπου στην υλικότητα του τόπου, αλλά και οι κατασκευαστικές τεχνικές, τα φυσικά χαρακτηριστικά –φύση των υλικών, τοπογραφία, διαστρωματώσεις, κλίμα, κοινωνικές προσδοκίες, οικονομική δυναμική– γίνονται αντικείμενο επεξεργασίας σε διαφορετικά layers που αναπαριστούν την πολυπλοκότητα της συνθήκης του περιβάλλοντος.
Αυτή η εργασία χαρτογράφησης και ανάλυσης συνοδεύει τη μελέτη σε όλες τις φάσεις της, παράγοντας ένα εργαλείο δουλειάς που, αποκαλύπτοντας τις αλληλοτομίες και τις παρεμβολές μεταξύ διαφορετικών layers, υποδεικνύει τις αναγκαίες επεμβάσεις: ορίζουμε αυτό το εργαλείο ως τον χάρτη των δυνατοτήτων.
Με αυτόν τον τρόπο οι επεμβάσεις εξειδικεύονται και αποτελούν μεταγραφές που εμβολιάζονται στο περιβάλλον, ενώ την ίδια στιγμή μετατρέπονται σε μετάφρασή του.
Έχουμε επίσης χρησιμοποιήσει μια άλλη εικόνα που μας βοηθά να προσδιορίσουμε τη φυσική μορφή μιας μετάφρασης: τον προσαρμοστή. Ο προσαρμοστής (αντάπτορας) είναι το εργαλείο που επιτρέπει την επικοινωνία μεταξύ διαφορετικών συστημάτων, την ίδια στιγμή που το καθένα διατηρεί τη δική του ταυτότητα.
Πρόκειται για μια ήπια αλλά παραδόξως ισχυρή τεχνολογία, που επιτρέπει την κατανόηση και τη μετατροπή.
Οι μελέτες μας γίνονται με αυτόν τον τρόπο προσαρμοστές: ένας όρος του οποίου η χρήση επιτρέπεται σε όλες τις κλίμακες παρέμβασης.
Έτσι το σύστημα καθαρισμού ή το σύγχρονο επίχωμα του Torre Massimiliana είναι προσαρμοστές στην κλίμακα του περιβάλλοντος, το νέο δικαστικό μέγαρο στο Piazzale Roma ή η μελέτη The Cord είναι πολεοδομικοί προσαρμοστές, το ναυάγιο από ατσάλι στον σταθμό ελέγχου του ΜΟSE είναι ένας αντάπτορας στην κλίμακα του εσωτερικού χώρου, ενώ τα σχολεία μας είναι κοινωνικοί προσαρμοστές για τις κοινότητες που τα βιώνουν.
Οι προσαρμοστές είναι παρεμβολές, στοιχεία ανοιχτά και με τη σειρά τους μεταβλητά μέσω της διασταύρωσης με τους ανθρώπους, με την ενέργεια και με τον χρόνο.
Το να κατανοήσει κανείς τα θραύσματα του κανονικού και να τους επιτρέψει να παρέμβουν στη μελέτη, απαιτεί μια ικανότητα για ενσυναίσθηση.

Ο Carlo Cappai και η Maria Alessandra Segantini είναι μέλη του γραφείου C+S Architects με έδρα το Τρεβίζο της Ιταλίας. Αποφοίτησαν το 1991 από την αρχιτεκτονική σχολή IUAV της Βενετίας.
Έχουν δώσει, μεταξύ πολλών άλλων, διαλέξεις στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης και στο Columbia University, στο BIGArchitecture Conference της Λουμπλιάνας και στο Μ Museum του Leuven. Έχουν διδάξει και αναπτύξει έρευνα ως επισκέπτες καθηγητές σε πανεπιστήμια όπως το ΜΙΤ, το Κέιμπριτζ, το Syracuse University School of Architecture, το Hasselt School of Architecture του Βελγίου, to UEL στο Λονδίνο, το IUAV της Βενετίας και η Σχολή Αρχιτεκτόνων στη Φεράρα.
Μελέτες τους έχουν δημοσιευτεί στα πιο σημαντικά ιταλικά και διεθνή περιοδικά αρχιτεκτονικής.
Έχουν αποσπάσει σημαντικά διεθνή βραβεία: Medaglia d’Oro dell’Architettura Italiana 2012• Faces of Design Award 2011 στο Βερολίνο• Βραβείο Sfide 2009 του ιταλικού Υπουργείου Περιβάλλοντος• Επιλογή για το Mies van der Rohe Award 2009• FarbDesignPreis 2009• AR Award 2008• Medaglia d’Oro per l’Architettura Italiana 2006• Πρώτο Βραβείο για την Αρχιτεκτονική Città di Oderzo 2004.
Έργα τους έχουν παρουσιαστεί στην 8η, 12η και 13η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, στο ΜΙΤ της Βοστώνης, στην Τριενάλε του Μιλάνου, στο Παρίσι (Cité de l’Architecture et du Patrimoine), στη Βιέννη (Architekturzentrum), στο Έσεν, στο Μόναχο, στην Κολωνία (Architektursalon), στο Leuven (M. Museum) και στο Λονδίνο (RIBA).